"Slike Marine De Zan se ne prave od stvarnosti, nego se stvarnost pravi od tih slika ... ali to je paralelna stvarnost ... ona je jednako uvjerljiva i ujedno gotovo nestvarna ... kao i istina na kojoj počiva ovaj naš svijet."
U tkivu De Zanove poezije isprepliću se činjenice iz svakodnevice pa uslijedi pomak u fantazmagorijsko i čak metapsihološko, što daje novu dimenziju mentalizacije, neviđenu u hrvatskoj poeziji."
